Fly4free.pl

I znowu wymarzłem, więc powrót do hostelu. Po kolejnej godzinie ostateczne wyjście na miasto i mimo słabej pogody próba wjazdu kolejką linową na górę Bob's Peak, by przypomnieć sobie widok Queenstown z góry. Co najgorszego może spotkać indywidualnego turystę podchodzącego do atrakcji? Widok 3 autokarów wypełnionych innymi turystami, które Cie mijają i wiesz, że wszyscy staną w tej samej kolejce ;-)

Okazało się, że autokary były wypełnione australijskimi sprzedawcami BMW, którzy rozgrywali w Queenstown turniej golfowy.





Już myślałem, że z powodu imprezy zamkniętej nie wjadę na górę, ale kasa pracowała normalnie. Bilet powrotny kosztuje 27 NZD. Oczywiście to, że miałem bilet nie zmieniło faktu, że musiałem swoje odstać w kolejce, ale szybko szło. Do mojego wagonika dosiadła się bardzo miła para z Brisbane. Porozmawialiśmy chwilę i okazało się, że większość osób w ogóle po raz pierwszy jest w Queenstown, co było dla mnie wielkim zaskoczeniem. Ale przejdźmy do widoków z góry. Dziś jest tak:







Podczas gdy poprzednio było tak:



Na koniec dnia nie pozostało nic innego jak kolacja nieopodal jeziora...



no cóż... znowu zdrowo nie będzie...



O Devilburgerze dowiedziałem się od znajomego, któremu w jego motelu powiedziano, że w Fergburgerze ostatnio pogorszyła się jakość i żeby poszli tu. I ten ktoś kto im to powiedział miał całkowitą rację ;-) Za zestaw widoczny na zdjęciu zapłaciłem 15 NZD.

Pozdrowienia z Sydney :)Nadganiamy zaległości, Sydney i zmęczenie nie dało mi szans na regularne pisanie, więc zapraszam do czytania kolejnych, "nadganiających" części przygód o takim, któy poleciał w prawy dolny róg mapy ;)

Dzień 15 Przelot Air New Zealand ZQN-AKL i Qantas AKL-SYD

Dziś w zasadzie relacja wraca do swojej "lotniczości" :-) Pora na zmianę kraju z kiwi na ozzi. Najlepiej to zrobić oczywiście samolotem :)

Mój pierwszy lot dzisiejszego dnia to lot niskokosztową linią Jetstar ze znanego Wam już Quuenstown do Auckland. Wylot planowany jest na godzinę 11:25, więc na lotnisku chciałem się znaleźć trochę przed 10.00. Jak zwykle moje obliczenia okazały się zbyt ostrożne i wysiadłem na lotnisku punktualnie o 9.00... No cóż, skorzystam przynajmniej z porannych widoków jakie zapewnia okolica:



Szkoda, że takiej pogody nie miałem raptem dzień wcześniej... Lotnisko w Queenstown tak na prawdę znajduje się w sąsiednim miasteczku Frankton. Dojedziecie na nie kursującym co 20 minut żółtym autobusem linii 11 kursującym spod centrum handlowego na głównej ulicy Queenstown. Koszt biletu w jedną stronę to 8,50 NZD. Jedzie się około 10-15 minut. Wracam na lotnisko, tam Air New Zeland znowu mi próbuję przypomnieć, że jestem daleko od domu ;-)



Lotnisko w Queenstown jest małe, lecz przyjemne...



Wewnątrz już się ukonstytuowała kolejka... na początku check in tylko na jednym stanowisku, dopiero później pojawiły się dwie kolejne panie przyjmujace bagaż.



Jetstar nie daje możliwości odprawy online na loty międzynarodowe, można się za to odprawić w jednym z automatów na lotnisku lub na stanowisku check in. Obie opcje są bezpłatne, dziwi mnie jednak, że ludzie omijali automaty szerokim łukiem, bo dzięki nim można było stanąć w praktycznie pustej kolejce bag drop off. Ja oczywiście użyłem automatu, który wydrukował dla mnie zarówno kartę pokłądową, jak i przywieszkę bagażową. Zwróćcie uwagę jak krótka jest ta przywieszka - to dopiero jest prawdziwe cięcie kosztów ;-)



Chwilę później zasiadam w kafejce z pięknym widokiem na otoczoną górami płytę lotniska ZQN. Jako pierwszy wylądował A320 Air New Zeland, który niebawem poleci do Queenstown. Co ciekawe tą samą maszyną miałem przyjemność lecieć rok temu i raport z tego lotu także możecie przeczytać ;-) Jak dla mnie możecie mówić co chcecie, ale TO malowanie jest naładniejszym malowanie Airbusa A320 jakie kiedykolwiek zostało wykonane:



Niebawem po ANZ wylądował samolot linii Jetstar, którym polecę do Auckland - jest to 3,5-letni Airbus A320 o rejestracji VH-VGO.



Kontrola bezpieczeństwa odbywa się tuż przed wejściem do gate. Lot krajowy, więc płyny oczywiście są dozwolone w bagażu podręcznym. Co ciekawe jedna z czynnych bramek na tym lotnisku znajduje się w miejscu przed kontrolą bezpieczeństwa. Chwilę później po zeskanowaniu mojej karty pokładowej już byłem w drodze do samolotu.



W sumie to malowanie też mi się całkiem podoba :-)



Po tym zdjęciu dostałem ostrzeżenie od pilnującej boardingu pani, że nie wolno robić zdjęć samolotom. No cóż... jeszcze tylko jedno ;-)



I zajmuję miejsce przy oknie.



Miejsce na nogi jak to w taniej linii - jest towarem deficytowym, choć muszę przyznać, że fotele są całkiem wygodne.



Jeśli będziecie lecieć z lub do Queenstown upewnijcie się, że macie miejsce przy oknie. W Jetstarze wykupcie je. Za chwilę nastąpi seria zdjęć-powodów:



Żegnamy Queenstown:











Poznajecie? Byłem tu niedawno. Pod nami Mt. Cook!



Pora wracać na Wyspę Północną - lecimy nad Cieśliną Cooka.



Po to, by pół godziny później być już nad Auckland.



Po lotach krajowych w tych rejonach przyzwyczaiłem się już, że nie czekam na bagaż, tylko mój bagaż już jeździ na taśmie zanim do niego dotrę - nie inaczej było dziś. Transfer na lot międzynarodowy wymaga przejścia do drugiego terminalu. Oznacza to wyjście z głównego terminalu, przejście przez jezdnię i dalej 10-minuowy spacer wzdłóż zielonej linii.



Jestem trochę wcześnie na lotnisku, bo mam jeszcze ponad cztery godziny do odlotu mojego samolotu, jednak próbuję swojego szczęścia na stanowisku online check in:



Pani szybko znalazła mój bilet, stwierdza, że faktycznie jestem za wcześnie ale otwiera dla mnie odprawę, by móc nadać bagaż. Podczas sprawdzania paszportów pan na mnie dziwnie spojrzał i zapytał czy na pewno nie pomyliłem numerów lotów i czy na pewno nie było jakiejś zmiany, bo on nie widzi w ogóle tego lotu w systemie. Poprosił bym z nim poszedł i zabrał mój paszport na sprawdzanie. Okazało się, że do strefy airside można wejść na 4 godziny przed odlotem. I znowu inna pani specjalnie dla mnie otworzyła okienko w systemie wcześniej ;-)

Wnętrze lotniska w ciągu roku oczywiście w ogóle się nie zmieniło.



Mając tyle czasu udaję się do saloniku Emperor Lounge, który uważam za najlepszy salonik lotniskowy w jakim byłem kiedykolwiek:



Cisza, spokój, praktycznie zero ruchu, wygodne fotele, bardzo dobry bufet zarówno z zimnym, jak i ciepłym jedzeniem i duży wybór napojów. Do tego można skorzystać z prysznica lub wziąć poduszkę i koc.



Ja zamiast spać siadam i piszę relację ;-)

Zbliża się czas boardingu, idę więc do mojego Boeinga 737-800 z kangurem na ogodnie - widać go już z oddali:



Z drugiej strony płyty widać też innego "ptaka" w bardzo fajnym malowaniu. Coraz częściej można je zobaczyć na lotniskach na całym Świecie:



Nasza bramka znajduje się na niższym poziomie terminalu. Po lewej stronie będą przechodzili pasażerowie klasy biznes, po prawej pozostali, czyli m.in. ja.



Samolot, którym dziś lecimy ma trochę ponad 4 lata i należy do Jetconnect, czyli należącej do Qantas linii.



Mimo, że Jetconnect to linia jest kiwi, lata ona z kangurem na ogonie. Dlaczego? Bo w kiwi dolarach płaci się taniej niż w australijskich. Z resztą australijska telewizja zrobiła nawet reklamę Jetconnect, a w zasadzie dżitkonnikt jak by to powiedzieli ludzie kiwi.

video: http://www.youtube.com/watch?v=68f_JdPmvlM

W środku widać, że samolot jest "świeży".



Szare i grafitowe wykończenie foteli daje wrażenie elegancji. Fotele są bardzo wygodne.



Przede mną dobrej jakości system IFE - coś co rzadko się spotyka w tak krótkich lotach:



W podłokietniku znajduje się nawet pilot, choć nie wiem po co w erze dotykowych ekranów:



Miejsce na nogi też jest, choć nie jest go przesadnie dużo:



Za oknem widzę 777 w specjalnym hobbicim malowaniu:



Dziś nasz lot powinien nam zająć około 3 godzin. Niestety okazało się, że jedna z naszych stewardess się rozchorowała, więc poczekamy jeszcze chwilę na zastępstwo.



Jest też zdjęcie "okołolotnicze" ;-)



Lecimy! Serwis to pełny obiad. Super na tak krótkim locie. Do wyboru jest kurczak pod warstwą ciasta z puree lub ryba z makaronem. Ja wybieram tę pierwszą opcję: