Fly4free.pl

Po drodze stacja benzynowa – tu bagnety dystrybutorów zwisają z góry


Giełda zamknięta


W okolicznych knajpach ceny wyższe niż w Kobe




Wracam do hotelu, :idea: ciekawostka; poniżej zdjęcie z tokijskiego metra jak na kraj w którym obowiązuje ruch lewostronny ludzie ustawiają się po lewej – wyprzedza się z prawej. Tej regule w myśl zasady chcemy być trochę inni niż reszta kraju nie hołdują mieszkańcy okolic Osaki, w Kobe wszyscy trzymali się prawej, a wyprzedzali po lewej.


Dziś Taiyaki ze słodkim ziemniakiem Sarsumaimo :)

Dostałem, nawet nie wiedziałem że załapię się na pierwszy z siedmiu rocznicowych meczy. Purpurowo na trybunach i na parkiecie.




Właśnie wszedłem do hostelu i powiesiłem na wieszaku :) A Wizzards trochę bęcki dostali..
Z dotarciem na mecz były małe jaja , ale już wiecie że dobrze się skończy, w odcinku YVR-YYZ mała niespodzianka.Dzień 7 (Tokio; Asakusa)

Skoro świt szukam laptopa, znajduje się tuż obok na łóżku , znaczy się mi z nim usnęło. Ostatnio przeglądane maile z domu, forum, Stubhub.com. No właśnie przeglądnięcie wieczorem biletów na 7/11 na NBA nie napawało optymizmem 150-160 CAD w interesującym mnie rejonie to było za dużo, Gorsze sektory po 30-50 CAD. Ale przecież nie chcę oglądać Gortata siedząc pod koroną.. Wchodzę ponownie, potaniały ;) Biorę Endzone (za koszem) od strony ławki Washington Wizards za 97CAD, do przełknięcia. Wydruk biletu hm.. ślę pdfa do recepcji z prośbą o wydruk, na recepcji dziewczyna mówi, że nie maila prosi o przesłanie na prywatną skrzynkę – ślę – nie ma. Wrócę do niej po śniadaniu.
Pierwszy raz udaje mi się wstać tak, aby zdążyć na śniadanie. Pieczywo tostowe, 2 dżemy, kawa , herbata. Hostel chwali się, że jest jedyny w Tokio , który podaje śniadania.
Po śniadaniu znowu nie ma maila ani na służbowej ani prywatnej skrzynce. Idę do pokoju, nagrywam pdfa na kartę SD i powrotem na recepcję. Już dwie dziewczyny myślą jak to wydrukować, udaje się , kasują Y10, groszy 30. Biorę plecak i wybywam.

Brama Kaminari-mon




Ulica Nakamise dori


Wyrób i pakowanie ciastek na miejscu


Brama Hozomon










Mega sandał


5cio piętrowa pagoda


Świątynia Senso-ji ( rok 628 po Chrystusie)




Ze 4 miejsca do złożenia ofiary w całym kompleksie;
- koło kopca gdzie po odmówieniu modlitwy wbija się swoje kadzidła

- przy wejściu do świątyni, pod lampionem; skrzynia na monety


- pod ołtarzem – skrzynia ma jakieś 4metry na 2 metry


- wróżba z metalowej skrzynki – wrzucasz monetę , trzęsiesz puszką , wyciągasz pałeczkę z napisem, szukasz szufladki z tym samym wyrazem, w środku znajduję się karteczka z wróżbą /?/


Każda skrzynia u góry ma metalowe trójkątne profile ustawione wierzchołkiem do góry , także każde wrzucenie kończy się kilkukrotnym odbiciem monety pomiędzy profilami i wpadnięciu na dół (jak pinball). Także możecie sobie wyobrazić brzęk tych monet przy ogromnej częstotliwości rzutów. :)




Karpie








Browar Asahi ze Sky Tree


Czas na lotnisko, do metra i przesiadka na pociąg.
Pociąg na lotnisko Narita , przystanek pośredni miasteczko Narita ;) wagon zatrzymuje się idealnie – kilkoro z Was może pamiętać ten widok :lol: :lol: :lol: – rzeźba przed dworcem kolejowym w Naricie (brudna szyba)

Wjeżdżam na lotnisko.Dzień 7/8 ( NRT-YVR)

Na Naricie tłoczno. Po wyjściu z kolejki sprawdzanie czy opłata którą uiściłeś w centrum odpowiada trasie. Miły pan bierze do ręki bilet i kiwa głową, dziękuje, ja też. Później kontrola paszportu, aby na lotnisko nie wdarł się nikt bez niego..




Potem wędrówką 4 piętra do góry po ruchomych schodach, na drugim piętrze prysznice 30 minut za ok ¥1000. 15:30 odprawa na AC jeszcze się nie zaczęła. Idę do centrum handlowego, bo pamiętam że była tam poczta. Zakupuję kartki pocztowe w cenie ¥86( 2x taniej niż w centrum) i znaczek do Europy za ¥70 (taniej niż w centrum, a kupowałem na poczcie) . Kartkę postanawiam wysłać też extra do jednej Pani, Małopolanki z Gdańska , która rok temu na aukcji WOŚP wylicytowała kartkę z wybranego miejsca RTW ( mojego marcowego) za 150 zł.. wow , a jako że mam ten sam notesik ze sobą co pół roku temu to mam jej adres, hojna była :P – to i się bonus należy. Kartka przedstawia sushi, skądinąd wiem że jest jego fanem.
Mój tip na tanie kartki: kupuj je , oraz znaczki, wraz naklejką par avion na Naricie, taniej niż w centrum ! buahaha :lol:
W check in na widok mojego papierowego biletu pani stwierdza że widzi taki drugi raz w życiu. Jednak za moją namową idzie do flight managera zapytać co z delikwentem zrobić. Wraca, już wie. Wystawia kartę pokładową z siedzonkiem, chcę przy lewym oknie, samemu. Proponuje miejsce pośrodku, w konfiguracji 2-3-2 raczej nie powinienem mieć sąsiadów, gdyż ~60 miejsc wolnych na cały samolot. Biorę to.

Boarding bez histerii, mało ludzi, B767-300 wypełniony w 60-70%. Biznes nabity.




W czasie boardingu




Jestem zadowolony z ilości miejsca – mam 3 siedzonka.


Klimacik przed obiadem


Obiad; ta sama wołowinka co pół roku temu, ziemniaki nie suche, sałatka z ciecierzyce i fasoli, ciastko – mus truskawkowy na biszkopcie, bułka, masło , woda, wino- kupaż Merlot-Shiraz . Plastikowe sztućce.


Ooops druga butla podrzucona od razu przez stewarda na poduchę, w sumie co będzie kilka razy chodzić..


Po obiedzie jeszcze ze 2 rundy z softami i alko, znowu wino sobie życzę – znaczy będę spać.

System rozrywki nie wart wspomnienia, franko foniczne albumy, mało najnowszych filmów, wybieram Szopena 8-) spisuje ostatni dzień w Tokio i ten lot.
Kończy się bateria, wciskam się do kontaktu we wszystkie fotele na 220 V nic. To samo z przejściówką na 100V nic. Steward patrzy – nie ma zielonego światełka nie ma prądu. Jest rząd przede mną, proszę gościa rozwalonego tak samo jak ja o wpięcie – mam prąd, tam była zielona lampka. Mogę pisać dalej.

Rouge na sen.. potem się ściemnia , idę do kuchni po wodę i colę. Na stolikach cabin crew miażdży sushi z biznesu, dziabnęło by się takie. Biorę co moje i na miejsce. Szperam po tym nudnym systemie rozrywki i znajduję perłę ; polski pop-folk w kategorii World znajduje album Oj Tak! Zespołu ‘Chłopcy kontra Basia’ z hitami 'Mam ja Męża', albo singlowy 'Oj Tak!' : „Pasało dziewce kobyłkę .. nad wodą, nad wodą..” reszta spisywania relacji mija mi pod tą nutą. Fajny bas , kontrabas (?) przypomina się momentami Kultowy ‘Z archiwum polskiego jazzu’ ;) Pomaga trzecie przejście z pytaniem czy coś do picia, jeśli dobrze liczę to 4 buteleczki 187,5 ml dają idealnie ponad butelkę wina.


Zasypiam jak dziecko rozłożony na 3 fotelach.

Na 1,5 h przed lądowaniem jesteśmy mniej więcej tu:


I podawane jest ciepłe śniadanie – jajecznica (zostawiam całą) , kartoflane kulki smażone z sosem paprykowym nawet dobre, sałatka owocowa. Buła z dżemem.


Siadamy spokojnie.Dzień 8 – Vancouver

Do miasta jadę kolejką. Dziś ja prowadzę.





Po wyjściu na dworcu Watefront, miasto nie robi najlepszego wrażenia. Tabuny bezdomnych, żebrzących. Ale w taki ‘miły’ nienapastliwy sposób – po odmowie uśmiechną się, życzą miłego dnia, pobłogosławią. Jednak męczy częstotliwość występowania. Najfajniejsza była Tara, zamiatała ulice wlasna miotełką i szufelką; na plecach miała duża kartkę: Robię to co robię, i wolę to robić niż żebrać , jeśli ci się podoba to daj mi kasę. Widziałem ją w kilku miejscach.





Południe a checkin w hotelu od 14. Spacer i o 13.15 idę. Płacę, dostaje klucze do pokoju 2os. Idę na górę, pokój w opłakanym stanie, syf niespotykany. Bajzel na obu łóżkach. Schodzę zapytać czy możliwe jest że pokój jeszcze nie jest posprzątany. Dostaje nowe klucze. Wchodzę , rozpierducha na podłodze – z dużej walizki wylewają się ciuchy, na biurku chlew taki, że w akademiku mieliśmy czyściej, siatki, kosmetyki, butelki... Pościel na górze rozwalona, ale na dole nowa, tylko przykryta kurtkami ciuchami, laptop się ładuje itd.. Sprzątam te menela na krzesło, które było jedynym wolnym sprzętem w pokoju. Zmęczony jak koń po wyścigu jak stoję zasypiam na dole jak stoję. Po jakichś dwóch godzinach wchodzi współlokator. Budzę się, mówię cześć, on podskakuje przestraszony, bo widzi jakieś mamroczące zwłoki na łóżku. David. Przeprasza za bety na dole bo mieszka tu już sam kilka dni i myślał że będzie tak dalej.. więc zrobił sobie tam szafę, wdzięczności za odłożenie kurtek na krzesło nie ma końca. Znika i tyle się widzieliśmy. Prysznic na szczęście jak cała łazienka wygląda ok.

Wybywam na zwiad okolicy.





Po rekonesansie wracam do hotelu, znowu 2h snu i jadę Sea busem do Nortj Vncouver, przystanek Lonsday Quay ( darmo w ramach biletu dziennego)